در جستجوی بزرگترین راز گمشده گرند کنیون - پایگاه خبری شیرگاه نیوز

خبرنگاران| یک مطالعه تازه به رهبری دانشگاه کلرادو بولدر تاریخ پیچیده پشت یکی از شناخته شده ترین ویژگی های زمین شناسی گرند کنیون را آشکار می کند: بخشی از تاریخ گمشده ای این دره که صد ها میلیون سال را شامل می گردد.

به گزارش خبرنگاران؛ این تحقیق به حل یک معمای موسوم به عدم انطباق عظیم نزدیک می گردد که زمین شناسان را از زمانی که برای اولین بار در حدود 150 سال پیش توصیف شده است دچار سردرگمی کرده است.

بارا پیک، نویسنده اصلی این مطالعه و دانشجوی کارشناسی ارشد علوم زمین شناسی در CU Boulder، توضیح داد که صخره ها سرخ رنگ و پرتگاه های گرند کنیون را مثل یک کتاب درسی تاریخ زمین بدانید. اگر صخره های این دره را مقیاس بندی کنید، می توانید تقریبا 2 میلیارد سال به گذشته این سیاره برگردید. اما آن گویا صفحاتی از این کتاب کنده شده و دیگر وجود ندارد؛ در برخی منطقه ها، سنگ هایی به ارزش بیش از 1 میلیارد سال بدون هیچ اثری از گرند کنیون ناپدید شده اند.

زمین شناسان می خواهند دلیل آن را بدانند

پیک می گوید: عدم انطباق عظیم یکی از اولین ویژگی های زمین شناسی مستند در آمریکای شمالی است. اما تا همین اواخر، ما محدودیت های زیادی در مورد زمان و نحوه وقوع آن نداشتیم.

در حال حاضر، او و همکارانش فکر می کنند ممکن است در مقاله ای که این ماه در مجله Geology منتشر شده است، در پاسخ به این موضوع، توضیحی ارائه دهند. این تیم گزارش می دهد که ممکن است مجموعه ای از وقایع گسل کوچک و در عین حال بسیار شدید، منطقه را هنگام فروپاشی ابرقاره ای باستانی به نام رودینیا لرزانده باشد. ویرانی ناشی از آن احتمالاً زمین را در اطراف دره تکه تکه کرده و باعث شده است که سنگ ها و رسوبات از بین بروند و وارد اقیانوس شوند.

یافته های این تیم می تواند به دانشمندان کمک کند تا قطعات گم شده از آنچه در این دوره بحرانی برای گرند کنیون اتفاق افتاده است را پر کنند - که امروزه یکی از شگفتی های طبیعی آمریکای شمالی است.

ربکا فلاورز، نویسنده این مطالعه تازه و استاد علوم زمین شناسی، می گوید: ما روش های تحلیلی تازهی در آزمایشگاه خود داریم که به ما امکان می دهد تاریخ را در پنجره گمشده زمان در سراسر ناسازگاری عظیم رمزگشایی کنیم. ما این کار را در گرند کنیون و دیگر منطقه ها Great Unconformity در آمریکای شمالی انجام می دهیم.

خطوط زیبا

این یک راز است که به مسیری طولانی برمی گردد. جان وسلی پاول، همنام دریاچه پاول امروزی، اولین بار در هنگام اعزام مشهور خود در سال 1869 با قایق در تپه های رودخانه کلرادو، ناسازگاری عظیم را مشاهده کرد.

پیک، که در بهار 2021 یک سفر تحقیقاتی مشابه رفتینگ در گرند کنیون را انجام داد ، گفت که این ویژگی به میزان کافی واضح است و می توانید آن را از رودخانه مشاهده کنید.

پیک گفت: خطوط زیبایی وجود دارد. در پایین، به وضوح می بینید که صخره هایی وجود دارند که به هم فشار داده شده اند. لایه های آن ها عمودی است. سپس یک برش وجود دارد، و در بالای آن این لایه های افقی زیبا وجود دارد که بوته ها و قله هایی را ایجاد می کند که با آن ها ارتباط برقرار می کنید. گراند کانیون.

تفاوت بین این دو نوع سنگ قابل توجه است. در قسمت غربی دره به سمت دریاچه مید، سنگ زیرزمین 1.4 تا 1.8 میلیارد سال قدمت دارد. سنگ هایی که در بالای آن نشسته اند تنها 520 میلیون سال قدمت دارند. از زمان سفر پاول، دانشمندان شواهدی از دوره های مشابه زمان از دست رفته را در منطقه ها اطراف آمریکای شمالی مشاهده کرده اند.

به عقیده پیک: بیش از یک میلیارد سال از آن زمان می گذرد. همچنین یک میلیارد سال در طول بخش جالبی از تاریخ زمین است که در آن سیاره در حال گذار از یک محیط قدیمی به زمین مدرن است که امروزه می شناسیم.

تجزیه یک قاره

برای بررسی این گذار، پیک و همکارانش از روشی به نام ترموکرونولوژی استفاده کردند که تاریخچه گرمای سنگ را دنبال می کند. پیک توضیح داد که وقتی سازند های زمین شناسی در اعماق زیر زمین مدفون می شوند، فشار ایجاد شده بر روی آن ها می تواند باعث برشته شدن آن ها گردد. این گرما، به نوبه خود، اثری در شیمی مواد معدنی در آن سازند ها به جا می گذارد.

با استفاده از این رویکرد، محققان نمونه ای از سنگ های جمع آوری شده از سراسر گرند کنیون را بررسی کردند. آن ها کشف کردند که تاریخچه این ویژگی ممکن است پیچیده تر از آن باشد که دانشمندان تصور می کردند. به طور خاص، نیمه غربی دره و قسمت شرقی آن (بخشی که گردشگران بیشتر با آن آشنا هستند) ممکن است در طول زمان دچار انحرافات مختلف زمین شناسی شده باشد.

با استفاده از این رویکرد، محققان نمونه ای از سنگ های جمع آوری شده از سراسر گرند کنیون را بررسی کردند. آن ها کشف کردند که تاریخچه این ویژگی ممکن است پیچیده تر از آن باشد که دانشمندان تصور می کردند. به طور خاص، نیمه غربی دره و قسمت شرقی آن (بخشی که گردشگران بیشتر با آن آشنا هستند) ممکن است در طول زمان دچار انحرافات مختلف زمین شناسی شده باشد.

پیک گفت: این یک بلوک واحد با تاریخ دمایی مشابه نیست.

تقریباً 700 میلیون سال پیش، به نظر می رسد سنگ زیرزمین در غرب به سطح بالا آمده است. اما در نیمه شرقی، همان سنگ، زیر کیلومتر ها رسوب قرار داشت.

به گفته پیک، این تفاوت به احتمال زیاد به تجزیه رودینیا، یک توده خشکی عظیم که تقریباً در همان زمان شروع به تجزیه شدن کرد، ناشی می گردد. نتایج محققان نشان می دهد که این تحول عظیم ممکن است در نیمه شرقی و غربی گرند کنیون به طرق مختلف و در زمان های کمی متفاوت پاره شده باشد - این امر باعث ایجاد ناهماهنگی عظیم در این فرایند می گردد.

پیک و همکارانش در حال بررسی سایت های دیگر عدم انطباق عظیم در آمریکای شمالی هستند تا ببینند این تصویر چقدر کلی است. در حال حاضر، او هیجان زده است که تاریخ زمین شناسی را در یکی از زیباترین چشم انداز ها کشور تماشا کند.

او گفت: خیلی چیز ها وجود دارد که در هیچ جای دیگری وجود ندارند. این یک آزمایشگاه طبیعی واقعاً شگفت انگیز است.

جان کاتل و فرانسیس مک دونالد از دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا، از دیگر همکاران این مطالعه تازه بودند.

منبع: ScienceDaily