کدام کشور ها کوتاه ترین و طولانی ترین بازنشستگی را دارند؟ - پایگاه خبری شیرگاه نیوز

به گزارش خبرنگاران به نقل از بلومبرگ؛ اگر به سن 60 سالگی برسید در بعضی از کشور ها مانند مکزیک، کلمبیا و ایالات متحده، مردان به طور میانه می توانند انتظار یک دهه سالم (یا زمانی قدری کم تر) را در دوره بازنشستگی داشته باشند. این در حالیست که براساس محاسبات بلومبرگ در کشور هایی مانند فرانسه و لوکزامبورگ مردان می توانند بیش از 18 سال سالم در دوران بازنشستگی داشته باشند.

با این وجود، کشور ها در همه جا با این معضل دست و پنجه نرم می نمایند. با افزایش امید به زندگی دولت ها آغاز به تشویق مردم به ماندن در مدت طولانی تر در نیروی کار کردند. با این وجود، امید به زندگی سالم باعث افزایش هماهنگ و با همان سرعت میانگین سال های زندگی یک فرد در شرایط سلامتی خوب و بدون هیچ بیماری یا آسیب جدی نشده است.

در سال 2019 میلادی (تازه ترین و آخرین دوره ای که داده های قابل مقایسه برای موضوع بازنشستگی در دسترس است) میانگین امید به زندگی در 60 سالگی برای مردان ساکن کشور های عضو سازمان همکاری و توسعه مالی 83 سال و میانگین سن موثر بازنشستگی یعنی زمانی که فردی از نیروی کار خارج می گردد برخلاف سن رسمی بازنشستگی دولتی 64 سال بود.

مدت زمانی که افراد واقعا در دوران بازنشستگی سپری می نمایند بسته به هر کشوری فرق دارد. دوره بازنشستگی موثر برای مردان به طور چشمگیری از 12.9 سال در مکزیک تا 23.3 سال در فرانسه متغیر است. مقایسه مهم دیگر درباره امید به زندگی سالم زمانی است که محتمل است در شرایط سلامتی خوبی قرار داشته باشید.

این دوره بازنشستگی سالم از 7.7 تا 18.5 سال متغیر است. این شرایط برای زنان اندکی بهتر است، زیرا آنان معمولا بیش تر عمر می نمایند. به طور میانگین زنان در کشور های عضو سازمان همکاری و توسعه مالی حدود 22.8 سال را در دوران بازنشستگی سپری می نمایند هرچند که یک سوم از این زمان ممکن است در سلامتی سپری گردد.

نگرانی اصلی برای بسیاری از افراد آن است که بازنشستگی در آینده ممکن است آن چیزی نباشد که پیش تر بود. مدت بازنشستگی در بعضی کشور ها یا یکنواخت شده یا در حال کاهش است، زیرا سرعت امید به زندگی به کُندی افزایش می یابد و سن موثر بازنشستگی به تدریج در حال افزایش می باشد. در واقع، تعداد سال های بازنشستگی سالم به طور میانه کاهش یافته است. در سال 2019 میلادی زنان می توانستند انتظار 16.4 سال بازنشستگی را داشته باشند که نسبت به سال 2000 میلادی 1.4 سال کم تر است.

این آمار مربوط به پیش از آن زمانی بود که ما تحت تاثیر پاندمی کووید قرار گرفتیم که خود عاملی برای کاهش امید به زندگی در بعضی از کشور ها شد. برای مثال، در ایالات متحده بیش ترین کاهش امید به زندگی از زمان جنگ جهانی اول به این سو پس از پاندمی کووید رخ داد.

البته این داده ها همگی میانگین هستند. در واقعیت امر تجارب افراد به طور چشمگیری متفاوت خواهد بود به طوری که ثروتمندترین افراد در هر کشور معمولا در آینده از شرایط سلامت بهتری برخوردار می شوند. با افزایش سن بازنشستگی دولتی تا زمانی که نتایج سلامتی بهبود نیابد این خطر وجود دارد که این دوره سالم بازنشستگی هم چنان کوتاه تر گردد، زیرا افراد مجبور می شوند کوشش نمایند و مدت بیش تری در نیروی کار بمانند.

این تجزیه و تحلیل صرفا امید به زندگی را برای کسانی که به سن 60 سالگی رسیده اند آنالیز می نماید و به این ترتیب کسانی که هرگز به بازنشستگی نرسیده اند را شامل نمی گردد. با این وجود، داده ها در خصوص یک موضوع واضح هستند: این مستمری گیران در کشور های غرب اروپا هستند که از طولانی ترین و سالم ترین دوره بازنشستگی برخوردار هستند. در مقابل، در قاره آمریکا بعضی از کشور ها آن قاره افراد کوتاه ترین و پایین ترین درجه کیفی از نظر سلامت دوران بازنشستگی را تجربه می نمایند.