نیکبخت واحدی در لایو اینستاگرام: برای جام جهانی 2006 خودم را به مصدومیت زدم

به گزارش پایگاه خبری شیرگاه نیوز، بزرگترین اشتباهم را در دورانی که در تیم ملی بودم، انجام دادم. بازی های ملی ام می توانست بیش از این باشد. آن زمان در دبی بازی می کردم و با وجود اضافه وزنم باز هم برانکو مرا می خواست.

نیکبخت واحدی در لایو اینستاگرام: برای جام جهانی 2006 خودم را به مصدومیت زدم

علیرضا نیکبخت گفت: با اینکه برانکو مرا قبول داشت، اما خودم را به مصدومیت زدم تا در جام جهانی نیمکت نشین نباشم.

به گزارش ایسنا علیرضا نیکبخت واحدی، بازیکن سابق سرخابی های پایتخت در پخش زنده اینستاگرامی به همراه حسین بادامکی از حواشی خود در تیم ملی، ماجرای پیوستنش به پرسپولیس و خاطراتش در استقلال گفت.

امیدوارم یک سونامی بیاید و تمام مربیان نسل قدیم را ببرد.

نیکبخت در مورد نسل جدید مربیان در ایران اظهار کرد: عجله ای برای مربی شدن ندارم و هنوز باید تجربه کسب کنم. امیدوارم یک سونامی بیاید و تمام مربیان نسل قدیم را ببرد تا مربیان نسل جدید سر کار بیایند. قطر بغل گوش مان است، آنها فقط امکانات دارند و نه بازیکن خوبی دارند و نه مانند ایرانیان از استعداد بالایی برخوردارند. به یک مربی پنج سال زمان دادند و از تیم نوجوانان شان به بزرگسالان رسید و قهرمان آسیا شد. در ایران هم باید مدیران به مربیان جوان اعتماد نمایند. از نسل ما در لیگ برتر مربی کمی وجود دارد. نسل جدید هم باید خودش را ثابت کند. خطیبی، منصوریان و گل محمدی قابلیت های بالایشان را ثابت نموده اند.

وی ضمن تمجید از یحیی گل محمدی گفت: یحیی پدیده را به پدیده لیگ تبدیل کرد. به مربی گری بیش از بازی علاقه دارم و از آن لذت می برم. کار کردن با بازیکنان جوان و باآتیه واقعا لذت دارد. وقتی در آموزشگاه هستم، شب ها ساعت 10 می خوابم، در حالی که در زندگی ورزشی ام به یاد ندارم که شب، ساعت 10 خوابیده باشم!

وی در مورد انتقالش به پرسپولیس اعلام نمود: سال 84 با استقلال قهرمان شدیم. یک روز مانده به انتها نقل وانتقالات به دفتر باشگاه رفتم که مرا نخواستند. به محض این که از دفتر باشگاه بیرون آمدم خشایار محسنی، یاری و مدیربرنامه آری هان با من تماس گرفت. فقط می خواست که به دفتر باشگاه پرسپولیس بروم و گپ و گفتی با انصاری فرد داشته باشیم. صحبتی برای قرارداد و رفتنم به پرسپولیس مطرح نبود، اما نمی دانم در جلسه ام با انصاری فرد چه گذشت که بدون هیچ چک و چانه ای قرارداد را امضا کردم.

بازیکن سابق سرخابی های پایتخت ادامه داد: از روی لجبازی به پرسپولیس رفتم. از سمت انصاری فرد محبتی شد و من هم به سمتش کشیده شدم، اما در قراردادم ذکر کردم که اگر استقلال مرا بخواهد به تیمم باز خواهم گشت. در آن سه سال سخت ترین روزهای زندگی ام را گذراندم. خیلی مراقب بودم که دل کسی را نشکنم، اما تصمیمی نمی توانستم بگیرم. فقط یک روز به انتها نقل وانتقالات باقی مانده بود و پیشنهاد دیگری هم جز پرسپولیس نداشتم. اگر قبول نمی کردم یک نیم فصل بدون تیم می ماندم. همواره احترام زیادی برای پرسپولیس قائلم و خاطرات خیلی خوبی در پرسپولیس دارم.

هرکسی جای من بود فوتبالش 20 بار تمام می شد

نیکبخت در ادامه توضیح داد: وقتی از ابومسلم به استقلال آمدم، سهراب بختیارزاده هشدار داد که وارد تیم بزرگی می شوی و طرفداران زیادی اطرافت خواهندآمد. برایت حاشیه خواهندساخت. از سال 78 تا سالی که فوتبالم را کنار گذاشتم در حاشیه بودم. اگر کسی جای من بود، فوتبالش 20 بار تمام می شد.

برای جام جهانی 2006 خودم را به مصدومیت زدم

وی اضافه نمود: بزرگترین اشتباهم را در دورانی که در تیم ملی بودم، انجام دادم. بازی های ملی ام می توانست بیش از این باشد. آن موقع در دبی بازی می کردم و با وجود اضافه وزنم باز هم برانکو مرا می خواست. پیش از جام جهانی 2006 فیکس تیم ملی بودم. بین من و برانکو کدورتی پیش آمد. جنبه نیمکت نشینی ندارم و اگر چند بازی روی نیمکت بنشینم عصبانی می شوم. برانکو چند بازی مرا بیرون گذاشت و از آن به بعد عصبی شدم و بی خیال تیم ملی شدم و پس از آن به استقلال بازگشتم. دوباره به تیم ملی دعوت شدم، اما احساس کردم در جام جهانی قرار است روی نیمکت بنشینم. قبل از رفتن به جام جهانی، اسمم در لیست بود. از پزشک تیم خواستم برایم پرونده ای درست کند تا به همراه تیم به آلمان نروم. این اشتباه را شاید هیچ بازیکنی مرتکب نگردد. خیلی ها نیمکت نشینی در جام جهانی را هم افتخار می دانند، هر چند خیلی ها دوست داشتند همواره در تیم باشند در حالی که جای شان کنار کلمن آب بود.

اگر می خواستم با حرف مردم زندگی کنم تا الان مرده بودم

نیکبخت در مورد شروع حواشی اش در تیم ملی گفت: پس از بازی با کویت، به تهران آمدیم و علی دایی تمام بازیکنانی که به آنها بازی نرسیده بود را دعوت کرد. روز چهارشنبه بازیکنان را دعوت کرد و روز آدینه پرواز داشتیم. در تمرین روز آدینه یک بازیکن مصدوم شد. دو ساعت مانده به پرواز به من زنگ زدند و گفتند که علی دایی مرا دعوت نموده است. آنقدر عجله داشتم که پاسپورتم را اشتباهی آورده بودم. وقتی برگشتم زمان پرواز گذشته بود و بعضی دوستان زیرآب مرا زدند که نیکبخت اردو را ترک نموده است. حواشی ام در تیم ملی از همان موقع شروع شد. در کل پشت سرم زیاد حرف می زنند. اگر قرار بود با حرف مردم زندگی کنم تا الان مرده بودم.

در اتلتیکو مادرید فیکس بودم

بازیکن سابق سرخابی های پایتخت اضافه نمود: اگر یک مدیربرنامه خوب داشتم، اولین نفری می شدم که پس از نسل علی دایی و خداداد در اسپانیا بازی می کرد. اتلتیکومادرید مرا خواست و حتی با تیم اولش تمرین کردم، فیکس تیم هم بودم و قرار بود بازی کنم. می توانستم از ایران بروم و حتی به فنرباغچه بپیوندم. مدیرعامل وقت استقلال قراردادی مقابلم گذاشت که 80 درصد مبلغ سهم باشگاه باشد. هرچند اشتباه کردم، اما حقم این نبود.

استقلال با سیاه نمایی با پدرم قراردادی پنج ساله بست

وی یادآور شد: در آن پنج سالی که در استقلال بازی کردم 70 میلیون از باشگاه بیشتر نگرفتم. آن موقع که به استقلال آمدم 17 سالم بود و حق امضا نداشتم. پدر و دایی ام را سیاه کردند و قرارداد پنج ساله بستند. در این پنج سال مجانی برای استقلال بازی کردم. البته علی فتح الله زاده برای بازی مقابل الاتحاد پیشنهاد داد که اگر گل بزنم ماشینم را تغییر می دهد که در هر دو بازی رفت و برگشت گل زدم و ماشینم را هم عوض کرد. اتفاقا گل دقایق انتهای ام به الاتحاد یکی از بهترین گل های دوران فوتبالی ام است.

پول های میلیاردی، نوش جان فوتبالیست ها

نیکبخت مطرح کرد: بازیکن فوتبال باید میلیاردی پول بگیرد، چون حقش است. فوتبال، والیبال و بسکتبال نیست که زیر سایه و در سالن بازی کنید. باید در گرما و سرما به میدان بروید و هزار مشکل و سختی دارد. قرارداد والیبال و بسکتبال بیشتر از فوتبال است. فوتبال زبان بین المللی است و کشورهایی که حتی با یکدیگر دعوا دارند هم با برگزاری یک بازی محبت آمیز فوتبال، آشتی می نمایند. هر بازیکنی که از فوتبال درآمد دارد حلالش باشد. نه بیمه ای دارد، نه خدماتی پس از انتها دوران فوتبالی اش، پس واقعا حقش است و رقم زیادی هم نیست.

با امکانات اعراب در هر جام جهانی قهرمان می شویم

وی ادامه داد: هرشب بازی های خودم را در اینترنت تماشا می کنم. بهترین خاطراتم گلم به الاتحاد در دقیقه 92 بود. در آن لحظه خدا بلندم کرد و فکر می کنم از تیر دروازه هم 10سانتی متر بیشتر پریدم. بین دو نیمه حس می کردم که گل می زنم و یک پیراهن زیر لباسم پوشیدم. هنوز نان همان گل را می خورم. مردم برای آن گل خیلی مسرور شدند. مانند گلی که محمد نصرتی به بحرین زد و به جام جهانی صعود کردیم. در کل، گل زدن به تیم های عربستانی لذت بخش است. اگر امکانات عرب ها را داشتیم، هر جام جهانی قهرمان بودیم.

نیکبخت در مورد احتمال بازگشتش به مشهد گفت: یکی از برنامه هایم بازگشت به مشهد است. ما مشهدی ها از خداداد عزیزی الهام می گیریم. خدادادهای زیادی در مشهد داریم. مشهد پتانسیل بالایی دارد. در مشهد به سختی فوتبالیست شدم و فوتبال بازی کردن در این شهر خیلی سخت است. اگر بخواهی در مشهد سالم کار کنی زیرآبت را می زنند. آرزویم این است یک روز یکی از تیم های مشهدی ، قهرمان لیگ گردد. ذات و ریشه ام مشهدی است و یک روزی در مشهد و در کنار دلسوزان فوتبال مشهد تیمی خواهیم ساخت تا فوتبال این منطقه را پایدار نگه دارد. اگر با قدیمی های ابومسلم یک گلریزان برگزار کنیم، با پولش می توان با خیلی از بازیکنان قرارداد بست. نمی دانم چرا با اسم ابومسلم مشکل دارند. امیدوارم روزی برسد که ابومسلم به سطح اول فوتبال کشور بازگردد.

منبع: عصر ایران
انتشار: 5 تیر 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: shirgahnews.ir شناسه مطلب: 167

به "نیکبخت واحدی در لایو اینستاگرام: برای جام جهانی 2006 خودم را به مصدومیت زدم" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "نیکبخت واحدی در لایو اینستاگرام: برای جام جهانی 2006 خودم را به مصدومیت زدم"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید